مدت زمان مطالعه مقاله : ۶ دقیقه
در دنیای شبکه تبدیل روتر میکروتیک به سوئیچ یکی از روش‌های بهینه‌سازی و استفاده از حداکثر امکانات حتی در پلتفرم‌های قدیمی است. این کار می‌تواند باعث شود که روتر شما تبدیل به یک سوئیچ شبکه شود که در این صورت امکان کنترل ترافیک و پهنای باند برای دیوایس‌های مختلف را خواهد داشت.
دلایل تبدیل روتر میکروتیک به سوئیچ
تبدیل روتر میکروتیک به سوئیچ ممکن است به دلایل مختلفی انجام شود. در ادامه، چند دلیل مشترک برای این تغییر را بررسی می‌کنیم:
۱٫ افزایش تعداد پورت‌ها : روترها به طور معمول دارای تعداد محدودی پورت اترنت هستند که برای اتصال دستگاه‌های شبکه استفاده می‌شوند. اما یک سوئیچ معمولاً تعداد بیشتری پورت اترنت دارد، بنابراین تبدیل روتر به سوئیچ می‌تواند امکان اتصال بیشترین تعداد دستگاه را فراهم کند.
۲٫ نیاز به سوئیچینگ بین پورت‌ها : روترها اغلب برای توزیع ترافیک بین شبکه‌ها و زیرشبکه‌ها استفاده می‌شوند. اما در صورتی که نیاز به اتصال دستگاه‌ها به یکدیگر در یک شبکه محلی (LAN) باشد و عملکرد سوئیچینگ (Switching) موردنیاز باشد، تبدیل روتر به سوئیچ می‌تواند عملکرد بهتری را فراهم کند.
۳٫ کاهش هزینه : سوئیچ‌ها به طور کلی ارزان‌تر از روترها هستند، بنابراین تبدیل روتر به سوئیچ می‌تواند به شرایط بودجه‌بندی متناسب با نیازهای شبکه کمک کند.
۴٫ ساده‌سازی مدیریت : روترها به طور کلی قابلیت‌های پیچیده‌تری نسبت به سوئیچ‌ها دارند، از جمله قابلیت‌های مربوط به مسیریابی (Routing) و امنیت. اگر نیازی به این قابلیت‌ها نباشد و تنها نیاز به ساده‌سازی مدیریت شبکه باشد، تبدیل روتر به سوئیچ می‌تواند این کار را آسان‌تر کند.
آموزش تبدیل روتر میکروتیک به سوئیچ در ۶ مرحله
برای تبدیل یک روتر میکروتیک به یک سوئیچ، شما می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید:
مرحله اول
قدم اول در تبدیل روتر میکروتیک به سوئیچ، غیر فعال کردن ویژگی مسیریابی (Routing) در روتر است. برای انجام این کار می‌توانید به محیط پیکربندی روتر میکروتیک (MikroTik RouterOS) با استفاده از نرم‌افزار Winbox، WebFig یا ترمینال متصل شوید.
مرحله دوم
در محیط پیکربندی روتر، وارد منوی “IP” شوید و قسمت “Routes” را انتخاب کنید. در این قسمت، تمام مسیرها را که برای مسیریابی بین شبکه‌ها و زیرشبکه‌ها تعریف شده‌اند، حذف کنید. برای حذف هر مسیر، روی آن کلیک کرده و گزینه “Delete” را انتخاب کنید.
مرحله سوم
سپس وارد منوی “Interfaces” شوید و تمام رابط‌های شبکه را که به عنوان یک رابط WAN در نظر گرفته می‌شوند، تغییر نوع دهید. برای این کار، روی هر رابط کلیک کنید و گزینه “Bridge” را انتخاب کنید. این عمل باعث تغییر رابط‌ها به حالت سوئیچ می‌شود.
مرحله چهارم
سپس می‌توانید یک Bridge جدید برای سوئیچ ایجاد کنید. وارد منوی “Bridge” شوید و گزینه “Bridge” را انتخاب کنید. سپس با انتخاب رابط‌های شبکه موردنظر، آنها را به Bridge اضافه کنید. با ایجاد Bridge، شما یک سوئیچ مجازی در روتر خود ایجاد می‌کنید.
مرحله پنجم
همچنین، شما می‌توانید VLAN ها را در روتر تنظیم کنید تا ترافیک شبکه را بین VLAN ها تقسیم کنید. برای این کار، وارد منوی “Interfaces” شوید و گزینه “VLAN” را انتخاب کنید. سپس VLAN های موردنیاز را ایجاد و به Bridge اضافه کنید.
مرحله ششم
در نهایت، مطمئن شوید که تنظیمات DHCP و NAT در روتر غیرفعال شده‌اند، مگر اینکه نیاز به آنها در شبکه خود داشته باشید.
با انجام این مراحل، شما روتر میکروتیک خود را به یک سوئیچ تبدیل کرده‌اید و می‌توانید دستگاه‌های شبکه را مستقیماً به پورت‌های اترنت روتر و یا Bridge متصل کنید.
منظور از بریج کردن در شبکه چیست؟
در شبکه‌های کامپیوتری، یک Bridge (پل) یک دستگاه است که از طریق آن می‌توان دو شبکه محلی (LAN) با یکدیگر متصل کرد و ترافیک بین آنها را تبادل کرد. Bridge به عنوان یک دستگاه متصل‌کننده عمل می‌کند که پاکت‌های داده را دریافت کرده و آنها را بر اساس آدرس MAC (Media Access Control) دستگاه‌های متصل به آن، ارسال می‌کند.
وظیفه اصلی Bridge در شبکه‌ها، ایجاد یک واحد ترافیکی است که ترافیک بین دستگاه‌های متصل به آن را در یک LAN تبادل می‌کند. Bridge برای پاسخگویی به درخواست‌های ARP (Address Resolution Protocol) استفاده می‌شود و همچنین قابلیت ایجاد و اداره گروه‌های پخش (Multicast) را نیز دارد.
استفاده از Bridge به مدیران شبکه امکان می‌دهد تا شبکه‌های کوچک‌تر را با استفاده از اتصال مستقیم بین دستگاه‌ها به‌صورت فیزیکی، یا با استفاده از VLAN ها (Virtual LAN)، در یک شبکه بزرگ‌تر ترکیب کنند. این به شبکه‌ها اجازه می‌دهد تا به طور مؤثرتر و بهینه‌تر عمل کرده و ترافیک را در سراسر شبکه توزیع کنند.
نحوه bridge کردن اینترفیس‌ها و پورت‌ها در میکروتیک
برای bridge کردن رابط‌ها و پورت‌ها در میکروتیک، می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید:
– وارد محیط پیکربندی روتر میکروتیک شوید. می‌توانید از نرم‌افزار Winbox یا ترمینال (SSH) استفاده کنید.
– وارد منوی “Interfaces” شوید و لیست رابط‌های موجود را ببینید. برای bridge کردن رابط‌ها، شما نیاز به حداقل دو رابط دارید که می‌خواهید آنها را به یک Bridge اضافه کنید.
– برای ایجاد یک Bridge جدید، روی گزینه “Bridge” در بالای صفحه کلیک کنید. سپس روی دکمه “+” کلیک کنید تا یک Bridge جدید ایجاد شود.
– در صفحه پیکربندی Bridge، رابط‌های موردنظر را انتخاب کنید و به Bridge اضافه کنید. برای این کار، روی دکمه “+” در قسمت “Ports” کلیک کنید و رابط‌های موردنظر را انتخاب کنید. سپس روی دکمه “Apply” کلیک کنید تا تغییرات اعمال شود.
– حالا رابط‌های انتخاب شده به Bridge اضافه شده‌اند و ترافیک شبکه بین آنها تبادل می‌شود. در این حالت، شما می‌توانید دستگاه‌ها را مستقیماً به پورت‌های اترنت رابط‌ها و یا به پورت اترنت Bridge متصل کنید.
– در صورت تمایل، می‌توانید تنظیمات مربوط به Bridge را سفارشی کنید. برای این کار، انتخاب کنید وارد صفحه تنظیمات Bridge شوید و تنظیمات موردنظر را اعمال کنید. این تنظیمات شامل VLAN ها، سرعت پورت‌ها، گروه پشتیبانی (STP) و سایر تنظیمات پیشرفته می‌شوند.
با انجام این مراحل، شما رابط‌ها و پورت‌های موردنظر را به یک Bridge در روتر میکروتیک اضافه کرده‌اید و می‌توانید دستگاه‌های شبکه را مستقیماً به پورت‌های اترنت رابط‌ها و یا به پورت اترنت Bridge متصل کنید.
تفاوت سوئیچ (Switch) و بریج (Bridge) در شبکه‌ها
در شبکه‌ها، سوئیچ (Switch) و بریج (Bridge) هر دو برای اتصال دستگاه‌ها و تبادل ترافیک در شبکه‌های محلی (LAN) استفاده می‌شوند، اما تفاوت‌هایی بین آنها وجود دارد.
عملکرد
سوئیچ یک دستگاه فیزیکی یا مجازی است که ترافیک شبکه را بر اساس آدرس MAC (Media Access Control) دستگاه‌ها، به صورت سخت‌افزاری مدیریت می‌کند. بریج همچنین یک دستگاه فیزیکی یا مجازی است که ترافیک بین دو شبکه را بر اساس آدرس MAC مدیریت می‌کند؛ بنابراین، بریج می‌تواند به عنوان یک پل بین دو شبکه عمل کند.
قابلیت ها
سوئیچ‌ها معمولاً دارای قابلیت‌های پیشرفته‌تری مانند VLAN (Virtual LAN)، Quality of Service (QoS) و Spanning Tree Protocol (STP) هستند. این قابلیت‌ها به مدیران شبکه امکان می‌دهد شبکه‌های بزرگ‌تر را به طور اثربخش‌تر مدیریت کنند. بریج‌ها معمولاً قابلیت‌های محدود‌تری دارند و ممکن است برخی از قابلیت‌های پیشرفته سوئیچ را نداشته باشند.
تعداد پورت ها
سوئیچ‌ها معمولاً دارای تعداد بیشتری پورت اترنت برای اتصال دستگاه‌ها هستند. بریج‌ها معمولاً تعداد کمتری پورت دارند و بیشتر برای اتصال دو شبکه به یکدیگر استفاده می‌شوند.
مدیریت
سوئیچ‌ها معمولاً دارای رابط‌های مدیریتی پیشرفته‌تری هستند که به مدیران شبکه امکان می‌دهد تنظیمات متنوعی را پیکربندی کنند و عملکرد شبکه را نظارت کنند. بریج‌ها معمولاً به‌صورت ساده‌تر و محدودتر قابل پیکربندی و مدیریت هستند.
نتیجه گیری
تبدیل روتر میکروتیک به سوئیچ می‌تواند به شما کمک کند تا از قابلیت‌های پیشرفته‌تری برای مدیریت و اتصال دستگاه‌ها در شبکه‌تان بهره‌برداری کنید. با ایجاد یک Bridge در روتر میکروتیک و اضافه کردن رابط‌ها و پورت‌ها به آن، می‌توانید ترافیک شبکه را بین دستگاه‌ها به صورت مستقیم و با قابلیت پیکربندی بیشتر تبادل کنید. همچنین با استفاده از VLAN ها، می‌توانید شبکه را به چندین بخش تقسیم کرده و کنترل بهتری بر روی ترافیک داشته باشید.
از طریق تنظیمات Bridge و پورت‌ها، می‌توانید امکانات مدیریتی مانند VLAN ها، سرعت پورت‌ها و گروه پشتیبانی را تنظیم کنید. این امکانات به شما اجازه می‌دهد تا شبکه‌تان را بهینه‌تر مدیریت کنید و ترافیک را به طور مؤثرتر توزیع کنید.
با استفاده از تبدیل روتر میکروتیک به سوئیچ، می‌توانید شبکه خود را ارتقاء دهید و با قابلیت‌های پیشرفته‌تری مدیریت کنید. این تغییر به شما امکان می‌دهد دستگاه‌های شبکه را مستقیماً به پورت‌های اترنت رابط‌ها و یا پورت اترنت Bridge متصل کنید، بدون نیاز به استفاده از پورت‌های WAN و NAT در روتر.
