به جرات می توان گفت تا یکی دو سال پیش حرف از شبکه mesh در ایران خیلی جالب نبود، ولی در حال حاضر چندین برند تولید کننده تجهیزات بیسیم در ایران برای خودشان حرفی برای گفتن دارند، و حالا به جایی رسیدیم که زمانی که قصد خرید یک روتر بیسیم را داریم علاوه بر قدرت وای فای و چند باند بودنش این مسئله هم مهم است که آیا مش ساپورت است یا نه؟ ما در این مقاله می خواهیم ببینیم مش چیست و چه بدیها و خوبی هایی دارد.
شبکه Mesh چیست ؟
شبکه مش بی سیم (WMN) یک شبکه ارتباطی است که از گره های رادیویی سازمان یافته در یک توپولوژی مش تشکیل شده است. همچنین می تواند نوعی شبکه بی سیم موقت باشد.
به روزترین راهکار سازندگان تجهیزات بیسیم در دنیا، شبکه مش محسوب می شود. در قدیم زمانی که می خواستیم در یک ساختمان چندین طبقه، اینترنت و یا اینترانت را به صورت بیسیم گسترش دهیم با مشکلاتی از قبیل پوشش یکپارچه و پهنای باند یکسان برای تمام نقاط و … روبرو بودیم مشکلی که با آمدن روتر بیسیم هایی که مش را را در برنامه خود گنجانده بودن حل شد. در این تکنولوژی به یک روتر، اینترنت ADSL یا LTE متصل می کنیم و تمام روترها را در پخش سراسری و یکسان اینترنت و یا اینترانتی مشارکت می دهیم و هر زمان هم که بخش جدیدی به ساختمان ما اضافه می شود می توانیم با اضافه کردن یک روتر دیگر آن قسمت را هم به راحتی به شبکه مش خود اضافه کنیم.
مش به اتصال غنی بین دستگاه ها یا گره ها اشاره دارد. شبکه های مش بی سیم اغلب از کلاینت های مش، روترهای مش و دروازه ها تشکیل شده اند. تحرک گره ها کمتر اتفاق می افتد. اگر گره ها به طور مداوم یا مکرر جابجا شوند، مش بیشتر از تحویل داده ها برای به روزرسانی مسیرها وقت می گذارد. در یک شبکه مش بی سیم، توپولوژی تمایل به ایستایی بیشتری دارد، بنابراین محاسبه مسیرها می تواند همگرا باشد و تحویل داده ها به مقصد آنها امکان پذیر باشد. از این رو، این یک فرم متمرکز کم تحرک از شبکه بی موقع بی سیم است. همچنین، از آنجا که بعضی اوقات به گره های ساکن تکیه می کند تا به عنوان دروازه ای عمل کند، یک شبکه موقت واقعاً بی سیم نیست.
مشتری های مش اغلب لپ تاپ ها، تلفن های همراه و سایر دستگاه های بی سیم هستند. روترهای مش ترافیک را به داخل و از درگاه ها هدایت می کنند، که ممکن است به اینترنت متصل باشد، اما نیازی نیست. منطقه تحت پوشش تمام گره های رادیویی که به صورت یک شبکه واحد کار می کنند، گاهی اوقات ابر مش (mesh cloud) نامیده می شود. دسترسی به این ابر مشبک بستگی به همکاری گره های رادیویی برای ایجاد شبکه رادیویی دارد. یک شبکه مش قابل اعتماد است و افزونگی را ارائه می دهد. وقتی یک گره دیگر نتواند کار کند، بقیه گره ها هنوز می توانند با یکدیگر ارتباط مستقیم یا مستقیم از طریق یک یا چند گره میانی داشته باشند. شبکه های مش بی سیم می توانند خود شکل گرفته و خود بهبود یابند. شبکه های مش بی سیم با فناوری های بی سیم مختلف از جمله ۸۰۲٫۱۱ ، ۸۰۲٫۱۵ ، ۸۰۲٫۱۶ ، فناوری های تلفن همراه کار می کنند و نیازی به محدود کردن هیچ یک از فناوری ها یا پروتکل ها نیست.
طراحی و ویژگی ها
سیستم های mesh Wi-Fi همچنین به هیچ وجه شبیه تنظیمات سنتی با روتر و توسعه دهنده دامنه نیستند. روتر و گره ها از آنتن های داخلی استفاده می کنند و تقریباً همیشه با سلیقه طراحی شده اند، بنابراین می توانید آنها را در فضای باز و نه در کمد یا زیر میز قرار دهید. (انتظار نداشته باشید که بسیاری از نشانگرهای LED چشمک زن را پیدا کنید، این سیستم ها به گونه ای طراحی شده اند که با دکوراسیون منزل شما ترکیب می شوند.) آنها معمولاً حداقل دارای یک پورت LAN برای اتصال به دستگاه هایی مانند تلویزیون و کنسول های بازی هستند، اما اتصال USB در این مرحله ویژگی نادر می باشد.
سیستم های mesh دستگاه های شبکه ای چند باند هستند که با باند های رادیویی ۲٫۴ گیگاهرتز و ۵ گیگاهرتز کار می کنند و از فناوری بی سیم ۸۰۲٫۱۱ac استفاده می کنند. برخی از مدل ها پشتیبانی از فناوری چند کاربره چند منظوره (MU-MIMO) را ارائه می دهند، که داده ها را به طور همزمان و نه به صورت متوالی به چندین مشتری بی سیم سازگار انتقال می دهد.
اکثر سیستم های Wi-Fi از فرمان باند برای انتخاب خودکار کمترین جمعیت باند رادیویی برای بهترین عملکرد و گزینه های استفاده آسان از والدین، شبکه مهمان و اولویت بندی دستگاه استفاده می کنند. در حالی که برای سهولت استفاده طراحی می شوند، معمولاً به شما امکان می دهند تنظیمات امنیتی برای انتقال پورت و امنیت بی سیم را انجام دهید، اما فاقد گزینه های پیشرفته مدیریت شبکه مانند کنترل باند فردی، تنظیمات فایروال و تنظیمات سرعت انتقال بی سیم هستند که با یک روتر سنتی دریافت می کنید. همچنین نمی توانید از سیستم عامل WRT شخص ثالث برای شخصی سازی سیستم برای عملکرد بهتر و نظارت بر شبکه استفاده کنید.
مزایا شبکه های وای فای Mesh
پوشش بهتر :
یکی از مهمترین شاخص های شبکه های مش همین پوشش بهتر نسبت به شبکه های قبلی باشد، یعنی اگر زمانی که برای یک محیط امکان سنجی می شود روترهای مناسب و به تعداد مورد نیاز در نظر گرفته شود، ما دیگر نقطه کوری نخواهیم داشت. لازم به ذکر است روتر های مش عادی یک محیط ۲۰۰ تا ۳۰۰ متری را به راحتی پوشش می دهند.
حل شدن مشکل قطعی سیگنال :
در شبکه های مش همه روترها به یک اندازه در اتصال پایدار و برقراری دائم کاربران در شبکه فعالیت می کنند، این شبکه با استفاده از تکنولوژی Roaming در روترها از قطع شدن سیگنال در نقاط مختلف محیط جلوگیری می کند همچنین اگر کاربری از یک روتر دور شود سریعا به روتر نزدیکتر متصل می شود، در این شبکه اگر یک روتر به هر دلیلی از کار بیفتند نزدیکترین روتر با افزایش پوشش در صدد پوشش دادن و کاور کردن باقی نقاط می شود.
شبکه یکسان :
هیچ اکسس پوینت یا پاور لاین و … نمی تواند همانند تجهیزات مش یک شبکه یکسان و یک دست را در کل محیط بسازد. شما از هر جای محیط که بخواهید می توانید با یک SSID واحد به شبکه ای متصل شوید که به صورت یکسان محیط شما را پوشش داده است، تنظیمات شبکه مش خیلی پیچیده نیست و کاربر فارغ از تکنولوژی که بین روترها برقرار است می تواند به راحتی با یک اپلیکیشن موبایل روتری جدید به مجموعه خود اضافه کند.
ماژولار بودن شبکه :
در این شبکه می توان به سادگی یک روتر جدید را به شبکه اضافه کرد، در کل شبکه مش شبکه ای انعطاف پذیر است و می توان برای یک خانه ۱۰۰ متری تا یک پارک چند هکتاری سفارشی سازی کنیم.
معایب شبکه های وای فای مش
قیمت :
در حال حاضر قیمت روترهای مش نسبت به اکسس پونیت ها و اکستندرها موجود در بازار خیلی بالاتر می باشد، یک روتر mesh ساده به راحتی بین ۸۰ تا ۱۰۰ دلار می باشد و برخی از روتر های حرفه ای از ۲۰۰ تا ۳۰۰ دلار هم می باشد. پس در نظر اول مشتری، اکسندر به مراتب به صرفه تر از یک روتر مش می باشد.
امکان سنجی مناسب :
یکی از مزایای روترهای مش همان ماژولار بودن هست و لی گاهی اوقات خرید نکردن تعداد مناسبی از روترها برای یک محیط باعث می شود نقاط کوری بوجود بیایید.
