مدت زمان مطالعه مقاله : ۲۰ دقیقه
در این مقاله، ما در مورد انواع تجهیزات شبکه بحث خواهیم کرد، اما ابتدا می خواهیم بدانیم که تجهیزات شبکه چیست؟ تجهیزات شبکه به دستگاه های سخت افزاری گفته می شود که کامپیوترها، چاپگرها، نمابرها و سایر دستگاه های الکترونیکی را به شبکه متصل می کند. چنین دستگاه هایی به راحتی، با اطمینان و به درستی داده ها را از طریق یک شبکه یا شبکه دیگر انتقال می دهند. دستگاه های بین شبکه ای یا درون شبکه ای ممکن است در دسترس باشد. برخی از دستگاه ها مانند کارت NIC یا اتصال RJ45 روی دستگاه نصب شده اند، در حالی که برخی از آنها یک جز شبکه مانند روتر، سوئیچ شبکه و غیره هستند.
تجهیزات شبکه چیست؟
دستگاه های شبکه یا سخت افزار شبکه، دستگاه های فیزیکی هستند که برای ارتباط و تعامل بین سخت افزارها به کار می روند و در شبکه رایانه ای مورد نیاز می باشند. انواع تجهیزات شبکه در شبکه های رایانه ای نقش های مختلفی دارند. این تجهیزات شبکه همچنین در بخشهای مختلف شبکه رایانه ای کار می کنند و کارهای مختلفی را انجام می دهند.
دستگاه های زیادی وجود دارند که برای برقراری ارتباط با دستگاه هایی به نام دستگاه های شبکه، دستگاه های داخلی، خارجی یا قابل حمل، داخلی که کلا در کنار دسکتاپ، لپ تاپ یا موبایل مانند کارت وای فای اترنت یا بلوتوث استفاده می شوند. دستگاه های مشترک به دستگاه هایی گفته می شود که هر شخص در شبکه می تواند از آن به صورت غیر مستقیم استفاده کند. هر دستگاه در یک شبکه، اهمیت خاص خود را دارد، دستگاه های قابل حمل دستگاه باتری که شبکه ای را برای چند ساعت ایجاد می کنند. همچنین شما می توانید توسط تلفن همراه خود نقطه اتصالی را ایجاد کنید و اجازه دهید اینترنت شما با دیگر دستگاه ها به اشتراک گذاشته شود.
اکنون میخواهیم ویدئویی را جهت آشنایی با انواع تجهیزات شبکه را برای شما عزیزان به نمایش بگذاریم. در این ویدئو شما با انواع تجهیزات شبکه و چگونگی پیکربندی شبکه نیز آشنا خواهید شد.
به طور کلی تجهیزات شبکه به دو دسته تقسیم می شود و هر کدام از دسته ها شامل وظایف خاصی می باشند. این دو دسته به نام های تجهیزات اکتیو و تجهیزات پسیو شبکه می باشد. ما در این مقاله بیشتر در مورد تجهیزات اکتیو صحبت می کنیم و توضیح می دهیم. تجهیزات اکتیو به سه دسته تجهیزات داخلی شبکه و تجهیزات خارجی شبکه و تجهیزات قابل حمل شبکه تقسیم می شود. حال در مورد انواع تجهیزات شبکه که شامل تجهیزات شبکه اکتیو می باشد توضیح می دهیم تا با آنها بیشتر آشنا شوید. در ضمن می توانید انواع تجهیزات شبکه اعم از تجهیزات اکتیو و پسیو را در فروشگاه اینترنتی صاران مارکت در مشهد با بهترین و مناسبترین قیمت پیدا کنید و خرید کنید.
تجهیزات داخلی شبکه
کنترل کننده رابط شبکه (NIC)
کارت رابط شبکه یا کارت کنترل کننده رابط شبکه (NIC) نقش مهمی را در عملکرد سیستم شما ایفا می کند چون به طور کل آداپتور شبکه است. شما توسط کارت رابط شبکه (NIC) به اینترنت متصل می شوید و همچنین با NIC سایر ارتباطات شبکه انجام می شود. کارت NIC نوعی کارت توسعه PCI به شمار می رود چون به پورت PCI مادربرد متصل می شود.
انواع کارت های NIC
- کارتهای NIC با قابلیت تنظیم درایورها
- کارت های NIC با قابلیت تنظیم پلاگین و بازی
کنترل کننده رابط شبکه بی سیم
کارت Wireless Network Interface Controller (NIC) آداپتور شبکه در Wireless است و اینکه دیگر نیازی به وصل کردن سیم به دسکتاپ یا لپ تاپ ندارید. شما توسط کارت آداپتور NIC به اینترنت متصل خواهید شد و این کارت شبکه امکان متصل شدن شما را به شبکه فراهم می کند. Wireless N PCI Adapter نوعی کارت توسعه PCI است که به درگاه PCI مادربرد متصل می باشد و یکی دیگر از انواع تجهیزات شبکه اکتیو به شمار می رود. و مسئله مهمتر اینکه شما می توانید سخت افزار اضافی را در رایانه رومیزی نصب کنید، اما در لپ تاپ نیازی به این کار ندارید چون موجود است.
آداپتور بلوتوث
بلوتوث یک استاندارد فناوری بی سیم است که جهت تبادل داده در مسافت های کوتاه در دستگاه های ثابت و تلفن همراه به کار می رود. بلوتوث قابلیت انتقال و دریافت داده های اطلاعاتی را توسط سیگنال های بی سیم دارد. آداپتور دانگل USB بلوتوث بی سیم در اسلات USB دسکتاپ قرار می گیرد. شما می توانید آن را به کامپیوتر دسکتاپ خود وصل کنید، اما در لپ تاپ آن بلوتوث موجود است. با اینکه الان دیگر خیلی از آن استفاده نمی شود، اما در بعضی موارد کوچک کاربردی می باشد و می توانید از آن استفاده کنید. اگر به دنبال خرید دانگل وای فای هستید، به شما پیشنهاد می کنیم مقاله دانگل وای فای چیست؟ را بخوانید.
کاربرد
- انتقال پرونده با اندازه کوچک از رایانه به تلفن
- پخش موسیقی روی هدفون بی سیم
- اسپیکر بلوتوث قابل حمل
- هدست بی سیم بلوتوث برای موبایل
- ماوس و صفحه کلید بی سیم
تجهیزات اکتیو شبکه
هاب (Hub)
هاب ها یکی از انواع تجهیزات شبکه اکتیو می باشد و همچنین می توانند چندین دستگاه مختلف شبکه را به یکدیگر متصل کنند. هاب همچنین به عنوان تکرار کننده عمل می کند چون می تواند آن سیگنال هایی را که به خاطر مسافت های طولانی روی کابل ها خراب می شوند را تقویت کند. هاب به عنوان ساده ترین روش در خانواده سیستم ارتباطات شبکه به شمار می رود چون اجزای LAN را با همان پروتکل ها متصل می کند.
از هاب می توانید هم برای داده های دیجیتال و هم برای داده های آنالوگ استفاده کنید، به شرط اینکه تنظیمات آن را طوری پیکربندی کنید تا برای قالب بندی داده های ورودی آماده باشد. به عنوان مثال، اگر داده های ورودی به صورت دیجیتال باشد، هاب باید آنها را به صورت بسته انتقال دهد. با این حال، اگر داده های ورودی آنالوگ باشد، هاب آن را به صورت سیگنال منتقل کند. در واقع هاب ها بسته ها را پردازش یا آدرس نمی دهند بلکه آنها فقط بسته های داده را به همه دستگاههای متصل ارسال می کنند.
هاب ها در لایه فیزیکی مدل اتصال سیستم های باز (OSI) فعالیت می کنند. دو نوع هاب وجود دارد:
- Active Hub
- Passive Hub
Active Hub: این نوع هاب ها منبع تغذیه خاص خود را دارند و می توانند سیگنال را همراه با شبکه با منبع تغذیه خود تمیز، تقویت و پخش کنند. هم به عنوان تکرار کننده و هم به عنوان هاب کابل عمل می کند. اینها برای افزایش حداکثر فاصله بین گره ها استفاده می شوند.
Passive Hub: این نوع از هاب ها کابل را از گره های فعال شبکه و برق جمع می کنند. این هاب ها بدون تمیز کردن و تقویت سیگنال ها را به شبکه منتقل می کنند و نمی توانند برای افزایش فاصله بین گره ها استفاده شوند.
سوئیچ (Switches)
سوئیچ ها نیز یکی دیگر از انواع تجهیزات شبکه اکتیو می باشد و به طور کلی نسبت به هاب ها نقش هوشمندانه تری دارند. دقیقاً سوئیچ یک دستگاه چند پورت است که باعث می شود کارایی شبکه بهبود یابد. با سوئیچ، اطلاعات مسیریابی محدودی را می توان در مورد گره های شبکه داخلی حفظ کرد و همچنین به شما امکان اتصال به سیستم هایی مانند هاب یا روتر را می دهد. رشته های LAN معمولاً توسط سوئیچ متصل می شوند. به طور کلی، سوئیچ ها می توانند آدرس سخت افزاری بسته های ورودی را بخوانند تا آنها را بتوانند به مقصد مناسب منتقل کنند.
شما با استفاده از سوئیچ ها به دلیل قابلیت مدار مجازی که دارند، می توانید کارایی شبکه را روی مراکز یا روترها بهبود دهید. سوئیچ ها همچنین امنیت شبکه را بهبود می بخشند چون بررسی مدارهای مجازی با مانیتورهای شبکه بسیار دشوار می باشد. بنابراین شما می توانید سوئیچ را به عنوان وسیله ای در نظر بگیرید که دارای بهترین قابلیت های روترها و هاب ها به صورت توأم است. یک سوئیچ می تواند در لایه Data Link یا در لایه Network مدل OSI کار کند. سوئیچ چند لایه، سوئیچی است که می تواند در هر دو لایه گفته شده کار کند، خب این بدان معنی است که می تواند هم به عنوان یک سوئیچ و هم به عنوان روتر کار کند. سوئیچ چند لایه وسیله ای با قابلیت کارایی بالا است که از پروتکل های مسیریابی مشابه روترها پشتیبانی می کند.
سوئیچ ها می توانند در معرض حملات انکار سرویس توزیع شده (DDoS) قرار بگیرند. بنابراین محافظ سیلاب برای جلوگیری از توقف سوئیچ در ترافیک مخرب استفاده می شود. امنیت پورت سوئیچ بسیار مهم می باشد، بنابراین مطمئن شوید که سوئیچ ها ایمن باشند: بنابراین باید همه پورت های استفاده نشده را غیرفعال کنید و از DHCP snooping ،ARP بازرسی و فیلتر آدرس MAC استفاده کنید.
به طور کلی یک سوئیچ به عنوان یک کنترل کننده عمل می کند، همچنین توسط آن انواع تجهیزات شبکه می توانند به طور موثر با یکدیگر ارتباط داشته باشند. از سوئیچ ها برای اتصال کامپیوتر، چاپگر، تلفن، دوربین، چراغ و سرور در یک ساختمان یا دانشگاه استفاده می شود.
سوئیچ ها به دو دسته تقسیم می شود که به شرح ذیل می باشد:
- سوئیچ های غیر مدیریتی
یک سوئیچ غیر مدیریتی دقیقاً خارج از جعبه کار می کند. برای پیکربندی طراحی نشده است، بنابراین نگران نصب یا تنظیم صحیح آن نباشید. سوئیچ های غیر مدیریتی دارای ویژگی های کمتری و ظرفیت شبکه کمتری نسبت به سوئیچ های مدیریتی هستند. معمولاً سوئیچ های غیر مدیریتی در انواع تجهیزات شبکه خانگی مورد استفاده قرار می گیرد.
- سوئیچ های مدیریتی
سوئیچ مدیریتی قابل تنظیم می باشد. همچنین امنیت، انعطاف پذیری و ظرفیت بیشتری نسبت به سوئیچ غیر مدیریتی ارائه می دهد. بنابراین برای کنترل بیشتر شبکه می توانید سوئیچ مدیریتی را به صورت محلی یا از راه دور کنترل و تنظیم کنید.
روتر (Routers)
هنگامی که دستگاهی در یک شبکه محلی نیاز به برقراری ارتباط با دستگاه دیگری از طریق شبکه محلی دارد، باید این ترافیک را به یک دستگاه خاص متصل به شبکه LAN به نام “روتر” بفرستد. روتر نیز یکی دیگر از انواع تجهیزات شبکه اکتیو می باشد. در واقع هدف روتر پیدا کردن بهترین مسیر برای انتقال پیام می باشد. تا بتواند به دستگاه مورد نظر برسد و پیام را در این مسیر ارسال کند.
روترها با نظارت بر وسایل ارتباطی شبکه با توپولوژی های مختلف شبکه، به انتقال بسته ها به مقصد خودشان کمک می کنند. روترها دستگاه های هوشمندی هستند و همینطور داده ها را در شبکه هایی که به آنها متصل هستند ذخیره می کنند. بیشتر روترها را می توان طوری تنظیم کرد که بتوانند به عنوان فایروال های فیلتر کننده بسته عمل کنند و همچنین از لیست های کنترل دسترسی (ACL) استفاده کنند. روترها همچنین برای تبدیل از LAN به فریم WAN همراه با واحد کنترل شبکه / واحد خدمات داده (CSU / DSU) استفاده می شوند. این مورد لازم است چون شبکه های LAN و WAN از پروتکل های مختلف شبکه استفاده می کنند. به این نوع روترها مسیریاب گفته می شود. در واقع آنها به عنوان اتصال خارجی LAN به WAN عمل می کنند و در مرز شبکه شما کار می کنند.
روترها را می توانید برای تقسیم کردن شبکه های داخلی به دو یا چند شبکه فرعی به کار ببرید. روترها همچنین می توانند به صورت داخلی به روترهای دیگر متصل شوند و مناطقی را به وجود بیاورند که به طور مستقل کار می کنند. روترها با حفظ جداولی که مربوط به مقصد و ارتباطات محلی می باشد، ارتباط برقرار می کنند. روتر حاوی اطلاعاتی در مورد سیستم های متصل به آن است و اگر مقصد مشخص نباشد، تعیین می کند که کجا درخواست ارسال شود. روترها معمولاً مسیریابی و سایر اطلاعات را با استفاده از یکی از سه پروتکل استاندارد مشخص می کنند: پروتکل اطلاعات مسیریابی (RIP)، پروتکل دروازه مرز (BGP) یا ابتدا کوتاه ترین مسیر را باز کنید (OSPF).
جالب است بدانید که روترها اولین خط دفاعی شما می باشند و باید آن را طوری تنظیم کنید که فقط ترافیکی را که توسط مدیر شبکه مجاز است منتقل کند. مسیرها را می توانید بصورت ایستا یا پویا پیکربندی کنید. اگر مسیرها ساکن باشند، فقط می توانید به صورت دستی پیکربندی کنید و تا زمانی که تغییر ندهید به همان صورت باقی می مانند. اگر مسیرها پویا باشند، از روترهای دیگری که در اطراف خود هستند، یاد می گیرند و از اطلاعات مربوط به آن روترها برای ساختن جدول های مسیریابی خود استفاده می کنند.
به طور کلی روترها دستگاههایی با کاربرد عمومی هستند که می توانند دو یا چند شبکه ناهمگن را بهم متصل کنند. آنها معمولاً به رایانه های مخصوص، با رابط های شبکه ورودی و خروجی جداگانه برای هر شبکه متصل، اختصاص داده می شوند. از آنجا که روترها و دروازه ها ستون فقرات شبکه های بزرگ رایانه ای مانند اینترنت هستند، شامل ویژگی های خاصی می باشند که به آنها امکان انعطاف پذیری و توانایی کنار آمدن با طرح های مختلف آدرس دهی شبکه و اندازه قاب را توسط تقسیم بندی بسته های بزرگ به اندازه های کوچکتر و متناسب با اجزای جدید شبکه می دهد.
در واقع هر رابط روتر ماژول پروتکل حل آدرس (ARP)، آدرس LAN (آدرس کارت شبکه) و آدرس پروتکل اینترنت (IP) مخصوص به خود را دارد. روتر، به کمک یک جدول مسیریابی، از مسیرهایی که یک بسته می تواند از مبدا به مقصد برود، اطلاع دارد. جدول مسیریابی، مانند پل و سوئیچ، به صورت پویا رشد می کند.
پس از دریافت یک بسته، روتر هدر بسته و پشت بند آن را حذف می کند و سربرگ IP را با تعیین آدرسهای منبع و مقصد و نوع داده تجزیه و تحلیل می کند و زمان رسیدن بسته را ثبت می کند. همچنین جدول را با آدرسهای جدیدی که از قبل در جدول نبودند، به روز می کند. سربرگ IP و اطلاعات زمان ورود در جدول مسیریابی وارد می شود. روترها معمولاً در لایه شبکه مدل OSI کار می کنند.
مرورگر (Brouters)
روتر پل (Brouters) نیز به عنوان دستگاهی شناخته می شود که ویژگی های پل و روتر را با هم ترکیب می کند. در واقع عملکرد اصلی آن ترکیب ویژگی های هر دوتای روتر و پل و روتر می باشد. می توان از آن در لایه پیوند داده یا لایه شبکه استفاده کرد. هنگامی که به عنوان روتر کار می کند، برای مسیریابی بسته ها در شبکه ها استفاده می شود در حالی که به عنوان پل عمل می کند. برای فیلتر کردن ترافیک شبکه های محلی استفاده می شود.
پل (Bridges)
اگر روتر دو نوع شبکه مختلف را به هم متصل کند، سپس یک پل دو شبکه فرعی را به عنوان بخشی از همان شبکه به هم متصل می کند. به طور کلی از Bridge در شبکه رایانه ای برای متصل کردن دو یا چند بخش شبکه به یکدیگر استفاده می شود. Bridge نوعی دستگاه شبکه رایانه ای است که ارتباط متقابل با سایر شبکه های Bridge را که از همان پروتکل استفاده می کنند فراهم می کند.
نقش اساسی پل ها در معماری شبکه، ذخیره و انتقال فریم ها بین بخشهای مختلفی است که پل به هم متصل می کند. آنها برای انتقال فریم ها یا تصاویر از آدرس های سخت افزاری کنترل دسترسی رسانه (MAC) استفاده می کنند. با مشاهده آدرس MAC دستگاه های متصل به هر بخش، پل ها می توانند داده ها را انتقال داده و یا از عبور آنها جلوگیری کنند. همچنین از پل ها می توان برای اتصال دو شبکه محلی محلی فیزیکی به یک شبکه محلی منطقی بزرگتر استفاده می شود.
اینکه پل ها فقط در لایه های Physical و Data Link مدل OSI کار می کنند. همچنین از پل ها برای تقسیم شبکه های بزرگتر به بخشهای کوچکتر با قرار گرفتن بین دو بخش شبکه فیزیکی و مدیریت جریان داده ها بین این دو استفاده می شود. پل ها به خاطر اینکه داده ها را به هر گره پخش می کنند، شبیه تکرارها و هاب ها هستند، آنها اجزای LAN را با پروتکل های یکسان متصل می کنند. با این حال، پلها به محض کشف بخشهای جدید، جدول آدرس کنترل دسترسی رسانه (MAC) را حفظ می کنند، بنابراین انتقال های بعدی فقط به گیرنده مورد نظر ارسال می شود.
به طور کلی پل هایی که به عنوان فریم شناخته می شوند، بسته های داده های ورودی را قبل از انتقال به آدرس فیلتر می کنند. از آنجا که پل بسته های داده را فیلتر می کند، قالب یا محتوای داده های ورودی را تغییر نمی دهد. فیلترهای پل با کمک یک جدول پل پویا، فیلترها را به داخل شبکه انتقال داده و قابها را به جلو انتقال می دهد. در واقع یک پل از یک پایگاه داده برای تعیین محل عبور، انتقال یا دور انداختن قاب داده استفاده می کند.
اگر فریم دریافت شده توسط پل برای بخشی باشد که در همان شبکه میزبان قرار دارد، فریم را به آن گره منتقل می کند و پل دریافت کننده آن را دور می اندازد. اگر پل فریمی دریافت کند که آدرس MAC گره از شبکه متصل باشد، فریم را به سمت خود هدایت می کند. جدول Bridge، که در ابتدا خالی است، آدرس های LAN برای هر کامپیوتر را در شبکه LAN و آدرس های هر رابط Bridge را که LAN را به LAN های دیگر متصل می کند، حفظ می کند. پل ها مانند هاب ها، می توانند ساده یا چند پورت باشند.
دستگاه پل شبکه در درجه اول در شبکه های محلی مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا اگر آدرس MAC گره مقصد را نمی دانند، به دلیل توانایی پخش داده در همه گره ها، می توانند به طور بالقوه انتقال و جلوگیری کنند. پل ها در سال های اخیر بیشتر مورد پسند واقع نشده اند و سوئیچ ها جایگزین آنها شده اند که عملکرد بیشتری دارند. در حقیقت، از سوئیچ ها بعلت نحوه عملکردشان بعنوان “پل های چند پورت” یاد می شود.
تکرار کننده (Repeater)
از تکرارکننده برای گسترش دامنه سیگنال رادیویی استفاده می شود تا سیگنال ها بتوانند مسافت بیشتری را پوشش دهند، بنابراین تکرار کننده نوعی وسیله الکترونیکی می باشد که سیگنال را دریافت می کند و دوباره آن را انتقال می دهد. نکته قابل توجهی که باید در مورد این دستگاه ها بدانید این است که آنها سیگنال را تقویت نمی کنند. هر زمان که سیگنال ضعیف شد، آنها آن را با قدرت واقعی تولید می کنند.
تکرار کننده هم یکی دیگر از انواع تجهیزات شبکه می باشد و یک دستگاه دو پورت است. شما می توانید تکرار کننده را وسیله ای در نظر بگیرید که یک سیگنال را دریافت می کند و آن را در سطح بالاتر یا توان بالاتر انتقال می دهد تا سیگنال بتواند مسافت بیشتری، بیش از ۱۰۰ متر را برای کابل های LAN استاندارد پوشش دهد. همچنین این را هم بهتر است بدانید که تکرارکننده ها روی لایه فیزیکی کار می کنند. تکرار کننده برای رسانه سیمی (به عنوان مثال تکرار کننده خط تلفن، تکرار کننده کابل فیبر نوری و غیره) و همچنین رسانه بی سیم (به عنوان مثال تکرار ماهواره ای، تکرار کننده مایکروویو، تکرار کننده wifi، تکرار کننده LTE و غیره) استفاده می شود.
انواع تکرار کننده
- تکرار کننده آنالوگ
- تکرار کننده دیجیتال
- تکرار کننده مایکروویو
- تکرار کننده ماهواره ای
- تکرار کننده WiFi | تکرار کننده WLAN
- تکرار کننده LTE
- تکرار کننده نوری
مودم (Modem)
با یکی دیگر از انواع تجهیزات شبکه با نام مودم آشنا شوید. مودم به عنوان مهمترین دستگاه شبکه شناخته می شود و روزانه در زندگی ما بسیار استفاده می شود. بنابراین اگر به اطراف خود توجه کرده باشید، توسط سیم یا کابل به خانه خود متصل می شوید. از این سیم برای انتقال داده های اینترنتی ما به خارج از جهان به اینترنت استفاده می شود. در واقع سیم داده های اینترنتی را از یک مکان به مکان دیگر منتقل می کند. اما، هر کامپیوتر داده های دیجیتالی یا باینری را به صورت صفر و یک ارائه می دهد. از طرف دیگر، یک سیم سیگنال آنالوگ را منتقل می کند و آنجاست که مودم وارد می شود.
فرم کامل مودم به صورت تعدیل کننده و دمولاتور می باشد. لذا این سیگنال را در بین رایانه و یک خط تلفن تعدیل می کند و یا از بین می برد، چون رایانه داده های دیجیتالی تولید می کند در حالی که خط تلفن سیگنال آنالوگ تولید می کند. از مودم ها برای انتقال سیگنال های دیجیتالی توسط خطوط تلفنی آنالوگ استفاده می شوند. بنابراین، مودم سیگنال های دیجیتال را به سیگنال های آنالوگ با فرکانس های مختلف تبدیل کرده و در محل گیرنده به مودم منتقل می کند. مسلماً مودم گیرنده تغییر شکل معکوس را انجام می دهد و خروجی دیجیتالی را به رایانه ای که به مودم متصل می باشد، ارائه می دهد.
در بیشتر موارد، داده های دیجیتال با رابط استاندارد RS-232 به مودم توسط یک خط سریال منتقل می شوند. بسیاری از شرکت های مخابراتی، خدمات DSL را ارائه می دهند و بسیاری از اپراتورهای کابل از مودم ها به عنوان پایانه های نهایی برای مکان یابی و شناسایی کاربران خانگی و شخصی استفاده می کنند. مسئله مهم دیگری که بهتر است در مورد مودم ها بدانید این است که مودم ها روی هر دو لایه Physical و Data Link کار می کنند.
انواع مودم های رایانه ای براساس مکان
- مودم آنبورد
- مودم داخلی
- مودم خارجی
- مودم متحرک
دروازه (Gateway)
Gateway یا دروازه در واقع یک دستگاه سخت افزاری نیست، بلکه به عنوان یک سیستم عامل نرم افزاری شناخته می شود که تنظیمات مربوط به پیکربندی دستگاه را ذخیره می کند. اکثراً آدرس Gateway در روترها ۱۹۲٫۱۶۸٫۰٫۱ یا ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ می باشد. به طور کلی Gateway به عنوان “دروازه” بین دو شبکه عمل می کند. خب این ممکن است که یک روتر، فایروال، سرور یا دستگاه دیگری باشد که می تواند جریان را در داخل و خارج از شبکه انتقال بدهد. در حالی که دروازه می تواند به راحتی از گره های درون شبکه محافظت می کند، در صورتی که خودش هم یک گره به شمار می آید.
مسئله مهمی که بهتر است بدانید این است که Transport (حمل و نقل) و Session (جلسه)، لایه هایی از مدل OSI می باشد و دروازه ها نیز در این لایه ها فعالیت می کند. در واقع تعداد زیادی از دستورالعمل ها و مشخصات مربوط به فروشندگان مختلف در لایه های Transport و بالاتر از آن وجود دارد. در نتیجه از دروازه ها برای مقابله با آنها استفاده می کنند چون دروازه می تواند آنها را مدیریت کند. مهم تر از همه دروازه ها از بین فن آوری های شبکه مانند اتصال سیستم باز (OSI) و پروتکل کنترل انتقال / پروتکل اینترنت (TCP / IP) پشتیبانی می کنند. به همین خاطر، این شبکه ها به دو یا چند شبکه خودمختار متصل می شوند، اکثراً در جایی که هر شبکه دارای سرویس نام دامنه خاص خود، الگوریتم مسیریابی، توپولوژی، پروتکل ها و رویه های مدیریت شبکه و خط مشی ها می باشد.
دروازه ها دقیقاً تمام عملکردهای مربوط به روترها اعم از مسیریابی و موارد دیگری را انجام می دهند. در واقع اگر روتر قابلیت تبدیل اضافی را داشته باشد، دقیقاً به عنوان دروازه به شمار می رود. مبدل پروتکل به عملی گفته می شود که تبدیل را بین تمامی فن آوری های متفاوتی از شبکه انجام می دهد.
اکسس پوینت (Access Point)
با وجود اینکه اکسس پوینت (AP) یا نقطه دسترسی به صورت فنی شامل اتصالات سیمی و یا اتصالات بی سیم به شمار آید، اما به طور معمول به عنوان یک دستگاه وایرلس به شمار می رود. لایه دوم از مدل OSI به نام لایه Data Link می باشد و اکسس پوینت نیز در همین لایه فعالیت می کند. بنابراین اکسس پوینت می تواند به عنوان پلی باشد که یک شبکه بی سیم استاندارد را به دستگاه های بی سیم متصل می کند و همچنین نیز مانند روتر بتواند داده ها را از یک اکسس پوینت به یک اکسس پوینت دیگر انتقال دهد.
به طور کلی اکسس پوینت وایرلس از یک دستگاه فرستنده و گیرنده ساخته شده است و کاربرد آن به وجود آوردن یک شبکه وایرلس می باشد. اکسس پوینت ها شامل یک بافت بی سیمی می باشند که از این بافت و یا زیرساخت بیشتر جهت تشکیل نقطه اتصالی مابین شبکه وایرلس و سیمی استفاده می کنند. نقاط دسترسی شامل پورت هایی می باشد که از این پورت ها بیشتر برای گسترش دادن شبکه استفاده می شود که جهت پشتیبانی کاربرد بسیاری دارد. سپس اندازه شبکه ای که دارید را در نظر بگیرید، جهت پوشش دهی کامل آن احتمالاً به یک یا چند اکسس پوینت نیاز خواهید داشت. اگر می خواهید اکسس پوینت وایرلس بخرید، حتماً راهنمای خرید اکسس پوینت وایرلس را بخوانید.
لذا بهتر است بدانید که اگر بخواهید از اکسس پوینت های بیشتری در شبکه استفاده کنید، سپس می توانید به مشتریان و کاربران بیسیم دسترسی بیشتری داشته باشید و دامنه شبکه وایرلس خود را افزایش دهید. هر نقطه دسترسی محدودیتی نسبت به دامنه یا حوزه انتقال خود دارد. فاصله مشتری می تواند از یک نقطه دسترسی یا AP باشد و همچنان می توان سیگنال قابل استفاده و سرعت پردازش داده را بدست آورد. این فاصله به عواملی مانند شرایط محیطی و موانعی که مابین نقطه دسترسی و مشتری وجود دارد و همچنین استاندارد وایرلس، بستگی دارد.
بنابراین اکسس پوینت هایی که دارای دامنه ای با انتقال بالا می باشند لذا آنتن های آنها دارای قدرت بسیار بالایی هستند. سپس به آنها امکان حرکت به اندازه ای که سیگنال وایرلس وجود دارد را می دهد. اکسس پوینت ها با ایجاد تعداد زیادی پورت می توانند اندازه شبکه را گسترش دهند و اکثراً از این پورت ها برای سرویس DHCP و قابلیت های دیواره آتش یا فایروال استفاده می شود. با این وجود نقاط دسترسی را خواهیم داشت که هم به عنوان سوئیچ، روتر و دیواره آتش یا فایروال و همچنین سرور DHCP می باشند.
حال برای متصل شدن به یک اکسس پوینت وایرلس، شما احتیاج به یک SSID دارید. SSID همان شناسه مجموعه سرویس می باشد. شبکه های وایرلس ۸۰۲٫۱۱، از SSID برای شناسایی همه سیستم های متعلق به همان شبکه استفاده می کنند و ایستگاه های مشتری باید با SSID پیکربندی شوند تا به AP احراز هویت شوند. AP ممکن است SSID را پخش کند، لذا به همه مشتریان بی سیمی که در آن محدوده می باشند، اجازه می دهد تا بتوانند SSID آن AP را ببینند. با این حال، به دلایل امنیتی، AP ها می توانند به گونه ای تنظیم شوند که SSID را پخش نکنند، خب این بدان معناست که یک مدیر به جای اینکه اجازه دهد به طور خودکار کشف شود، باید به سیستم های مشتری SSID بدهد تا بتوانند آن را ببینند.
اکثر دستگاه های بی سیم با SSID، تنظیمات امنیتی، کانال ها، رمزهای عبور و نام های کاربری پیش فرض ارسال می شوند. به دلایل امنیتی، اکیداً توصیه می شود که این تنظیمات پیش فرض را در اسرع وقت تغییر دهید زیرا بسیاری از سایت های اینترنتی تنظیمات پیش فرضی که مورد استفاده اکثر تولید کنندگان می باشد را لیست می کنند. اکسس پوینت ها می توانند ضخیم یا باریک باشند. AP های ضخیم که هنوز هم آن را به عنوان AP های خودمختار می شناسند، باید آن را به صورت دستی با شبکه تنظیم کنید و همینطور تنظیمات امنیتی آن را پیکربندی کنید.
پس از اینکه آن را تنظیم کردید، آنها اساساً خدمات می دهند تا زمانی که دیگر نتوانند کار کنند. در نقاط دسترسی باریک، توسط کنترل کننده می توانید از راه دور تنظیمات را انجام دهید. از آنجا که نیاز به تنظیمات دستی مشتریان نیست، می توان آنها را به راحتی پیکربندی و نظارت کرد. نقاط دسترسی همچنین می توانند مبتنی بر کنترل کننده عمل کنند و یا به صورت مستقل باشند.
تجهیزات قابل حمل شبکه
WIFI-Hotspot
این یکی از ویژگی های تلفن همراه می باشد که به شما این امکان را می دهد که بتوانید داده های تلفن همراه خود را به صورت بی سیم (wifi) که برای اشتراک گذاری اینترنت در سایر تلفن همراه یا لپ تاپ استفاده می شود، ارائه دهید. این ویژگی به صورت قابل حمل می باشد و هر زمان که بخواهید می توانید توسط تلفن همراه آن را ایجاد کنید.
دانگل مودم قابل حمل
مودمی هم که dongle نامیده می شود نیز وجود دارد و شما می توانید از سیم کارت تلفن همراه استفاده کنید و آن را وارد کرده و به لپ تاپ خود متصل کنید و سپس از سرویس اینترنت آن استفاده کنید.
نتیجه گیری
شما با توجه به توضیحاتی که در مورد انواع تجهیزات شبکه داده شد، می توانید شبکه ای را طراحی کنید و سپس بسازید که کاملاً ایمن و مطمئن باشد و بتواند به درستی به مجموعه و سازمان شما خدمت کند. با این حال، برای اینکه از امنیت مداوم و در دسترس بودن شبکه خود مطمئن شوید، باید انواع تجهیزات شبکه را به همراه فعالیت های آنها بدانید و کاملاً کنترل و بررسی نمائید. بنابراین می توانید به سرعت مشکلات سخت افزاری، مشکلات پیکربندی و حملات شبکه خود را تشخیص دهید. شما می توانید برای اینکه نسبت به خرید خود مطمئن باشید، انواع تجهیزات شبکه خود را با مناسبترین قیمت از فروشگاه اینترنتی صاران مارکت در مشهد تهیه کنید و از خرید خود لذت ببرید.
