مدت زمان مطالعه مقاله : ۱۰ دقیقه
در شبکههای کامپیوتری کابلکشی یکی از مهمترین قسمتها است. کابلها مجموعهای از سیمهای ساخته شده از مس یا شیشه هستند که برای برقراری ارتباط بین کامپیوترها و سایر اجزای شبکه مورد استفاده قرار میگیرند. درک تفاوت پچ کورد و کابل شبکه یکی از مواردی است که باید در کابلکشی مورد توجه قرار گیرد. اطلاعات از طریق این کابلها بین دستگاههای شبکه رد و بدل میشود.
انواع مختلفی از کابلها وجود دارند که در شبکههای محلی (LAN) استفاده میشود. انتخاب نوع کابل به توپولوژی، پروتکل و اندازه شبکه موردنظر بستگی دارد. برنامهریزی و اجرای کابلکشی شبکهها بر عهده مدیران شبکه و کابلکشی شبکههای گستردهتر مانند WAN بر عهده اپراتورهای مخابراتی است.
رایجترین نمونه کابل شبکه در شبکههای کامپیوتری، جفت تابیده شده (twisted pair)، کواکسیال (coaxial)، اترنت (Ethernet) و فیبر نوری (fiberoptic) هستند که هر کدام از آنها برای اهداف خاصی طراحی شدهاند. لازم است قبل از هر گونه اقدامی درباره تفاوت کابلها و کارایی آنها تحقیقاتی انجام دهید.
پچ کورد به کابلی اطلاق میشود که دو سر انتهایی آن دارای سوکت بوده و برای اتصال دستگاهها در صنایع مختلف مورد استفاده قرار میگیرد؛ برای مثال در موسیقی برای اتصال سازها به تقویتکنندهها یا در شبکههای کامپیوتری برای اتصال کامپیوترها به روتر و سایر اجزای شبکه کاربرد دارد. پچ کورد اصطلاح کلی است که در همه انواع کابلکشی از آن استفاده میشود. در این بین لازم است تفاوت پچ کورد و کابل شبکه درک شود. این کابل میتواند حامل سیگنالهای تلفن، صوتی یا تصویری باشد که در دستگاههای غیر شبکهای هم استفاده دارد. این نوع سیم میتواند از مس یا فیبر نوری و به هر رنگی ساخته شود. اگر قصد خرید پچ کورد شبکه را دارید مقاله راهنمای خرید پچ کورد شبکه را بخوانید. در حین عبور سیگنالهای الکتریکی از داخل این سیمها، مقاومت باعث کاهش انرژی سیگنال میشود؛ در نتیجه کابلهای بلندتر معمولاً قطر بیشتری داشته و برای محافظت بالاتر، ضخیمتر ساخته میشوند؛ به همین دلیل کابلهای طولانیتری مانند یک کابل ۸ متری از یک کابل به طول ۲ متر گرانتر خواهند بود. اصطلاحاً کابلهای بسیار طولانی را Snake Cables مینامند. گفتنی است طول این کابلها بین ۸ سانتیمتر تا ۶ متر متغیر است. کابل شبکه به طور اختصاصی برای کابلکشی در شبکه استفاده میشود. کاربرد اصلی این نوع کابل برای اتصال کامپیوترها و انتقال دادهها بین اجزای داخلی شبکه است. نوع این کابلها به تکنولوژی استفاده شده در شبکه و ساختار آن بستگی دارد. تفاوت پچ کورد و کابل شبکه در ادامه بیان خواهد شد. قبل از آن لازم است با کابل شبکه هم آشنا شوید. شبکههای کامپیوتری علم پیچیدهای است که کابلکشی آن را پیچیدهتر میکند. انتقال دادهها از طریق این کابلها در قالب بسته (Packet) بر اساس بیت و بایتهای رمزگذاری شده از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر صورت میگیرد. برای افزایش سرعت و کارایی شبکه دادهها به بستههای کوچکتر تقسیم میشوند. پس از رسیدن به مقصد دوباره به حالت اولیه بر میگردند. کابلها این انتقال را انجام میدهند که باید بدون خطا و با سرعت انجام شود. در حین تشابه این کابلها به یکدیگر تفاوتهایی نیز در بین آنها وجود دارد. پچ کورد معمولاً برای اتصال دستگاههای سنتی مانند تلفن یا تجهیزات صوتی و تصویری به منبع برق کاربرد دارد؛ اما میتوانند به عنوان کابل اترنت هم استفاده شوند که برای اتصال کامپیوترها به ویژه کامپیوترهای خانگی به مودم در مسافتهای کوتاه عالی است.
هر دو نوع کابل دارای کانکتورهایی در هر دو انتها هستند؛ اما تفاوت پچ کورد و کابل شبکه میتواند در اندازه طول آنها باشد. کابلهای پچ معمولاً نسبت به کابلهای شبکه (اترنت) کوتاهتر هستند. در شبکههای حجیم با دستگاهها، سوئیچها و روترها و همچنین پچ پنلهای بسیار، هم از کابلهای بلند اترنت و هم از کابلهای کوتاه اترنت استفاده میشود. پچ کوردها در هر صنعتی کاربرد دارد. از آنها برای اتصال دستگاههای شبکه استفاده میشود و چاپگرها، کامپیوترها، مانیتورها یا سایر دستگاههای ذخیرهسازی داده را به شبکه متصل میکند. برای اتصال تجهیزات صوتی مانند بلندگوها، میکروفون و میکسرها هم از این نوع کابلها استفاده میشود. در شبکه معمولاً این کابل دو کانکتور RJ45 دارد که یکسر آن به پچ پنل و سر دیگر آن به هاب یا سوئیچ متصل میشود. با درک تفاوت پچ کورد و کابل شبکه میتوان به درک زمینه استفاده هر یک از آنها پی برد. پچ کابل را میتوان در شبکههای سیمی برای اتصال کامپیوترها استفاده کرد. رایجترین استفاده آن در شبکههای کوچک یا خانگی است که یکسر آن به جک شبکه نصب شده بر روی دیوار یا روتر یا سوئیچ وصل میشود. سر دیگر آن هم به پورت اترنت کامپیوتر متصل میشود. آن دسته از افراد که معمولاً نیاز همیشگی به اینترنت دارند، یک نمونه از این نوع کابل کوتاه را همراه خود دارند تا در صورتی که به اینترنت بیسیم دسترسی نداشتند یا نقصی در آن بود، بتوانند با آن به مودم متصل شوند. عمدتاً دو نوع کلی از پچ کورد وجود دارد. پچ کابل مسی (Copper Patch Cables) و پچ کابل فیبر نوری (Fiber Optic Patch Cables). نوع مسی آن در دو دسته UTP (Unshielded Twisted Pair) یا زوج به هم تابیده شده بدون محافظ و STP (Shielded Twisted Pair) یا زوج به هم تابیده شده با محافظ قرار میگیرد. در پچ کورد UTP که بدون محافظ هستند نباید طول بیشتر از ۱۰ متر باشد. در این نوع کیفیت انتقال داده رابطه مستقیم با طول کابل دارد. به دلیل پوشش پلاستیکی کابلها انعطافپذیر هستند؛ اما بهتر است از کابلهای برق فاصله داشته باشند. کابلهای STP با یک لایه پلاستیکی از داخل از سیمهای تابیده شده محافظت میکند و میتواند برای مسافتهای طولانیتر هم استفاده شود. با توجه به کارکرد پچ کورد تفاوت پچ کورد و کابل شبکه مشخص میشود. اگر می خواهید اطلاعات کاملتری در مورد انواع پچ کورد شبکه بدست بیاورید مقاله انواع پچ کورد شبکه را بخوانید. متداولترین نوع کابلهای پچ کابلهای CAT5 و CAT5e است که به صورت گسترده برای اتصال هاب، روتر یا سوئیچ شبکه استفاده میشود. این نوع از کابلها معمولاً کوتاهتر از سایر کابلهای شبکه هستند و همانند اسمش یعنی پچ برای متصل کردن دستگاههای نزدیک به هم به صورت موقت استفاده میشود. کابلهای شبکه برای اتصال و انتقال دادهها بین کامپیوترها، روترها، سوئیچها و سایر دستگاههای ذخیرهسازی دادهها استفاده میشود. کابلها جریان اصلی در شبکههای کامپیوتری هستند که در خانه یا محل کار ساخته شدهاند. بدون اتصال به شبکه انجام کارهای روزانه به ویژه در محل کار بسیار دشوار خواهد بود. استفاده از دستگاههایی مانند پرینتر میتواند در سطح شبکه برای تمامی کاربران شبکه امکانپذیر باشد؛ بنابراین داشتن یک شبکه کامپیوتری با کابلکشی مهندسی شده میتواند بسیار ارزشمند باشد.
این کابلها ترکیبی از انتقال برق، اینترنت و داده در سطح شبکهها هستند و بدون آنها کارکرد شبکه کاملاً ناقص خواهد بود. برای داشتن یک شبکه موفق انتخاب دقیق کابل مناسب با تجهیزات اهمیت زیادی دارد. این کابلهای شبکه هستند که با اتصال فیزیکی بین کامپیوترها، ارتباط را برقرار میکنند. راهاندازی شبکههای کامپیوتری با کابل امکان تبادل داده و نرمافزارها و پایگاه دادهها را امکانپذیر میکند. کیفیت کابل و استانداردهای آنها که متناسب با روتر، سوئیچ و هابها انتخاب شدهاند میتواند عملکرد آن را بهبود بخشد. انواع کابل شبکه که مورد استفاده واقع می شوند عبارتاند از کابل جفت تابیده (twisted pair cable)، کابل کواکسیال (coaxial)، کابل فیبر نوری (optical fiber cable) و کابل خط برق (power line cable). کابلهای زوج به هم تابیده شده به دلیل پیچی که در ساختار آن وجود دارد اختلال داده در بین دو دستگاه متصل را به حداقل میرسانند. این نوع کابل رایجترین نوع کابل در شبکهها است. این نوع کابل زمانی که سیمهای با کیفیتی داشته و کانکتورهای RJ45 مرغوب باشد، میتواند بازده بسیار خوبی داشته باشد. کابلهای کواکسیال مغزی از جنس مس هستند که داخل یک عایق پلاستیکی قرار گرفته است. از این نوع کابل برای انتقال سیگنالهای رادیویی از یک دستگاه به دستگاه دیگر استفاده میشود. نسبت به کابل زوج به هم تابیده شده در عملکرد نسبت سیگنال به نویز برتری دارد.
از معایب آن عدم امکان استفاده در محیط باز یا زیرزمین است. برای نصب این نوع کابل به تجهیزات اضافهتری نیاز است که میتواند بر بودجه تأثیرگذار باشد. به دلیل تخریب پذیری بالایی که دارد باید به طور متوالی مورد بررسی قرار گیرند تا در صورت بروز مشکل برطرف شود. اگر نحوه سوکت زدن کابل شبکه را بلد نیستید، به شما پیشنهاد می کنیم مقاله آموزش سوکت زدن کابل شبکه را بخوانید. کابلهای فیبر نوری از گرانترین نوع کابلها هستند که از دستهای از فیبر نوری تشکیل شدهاند و قادرند اینترنت و دادهها را با سرعت انتقال دهند. این نوع کابل از هر نوع دیگری ایمنتر است و برای استفاده در فواصل بسیار طولانی مناسب است. در این کابل از سیگنالهای نوری به جای الکتریسیته استفاده شده است. یک شبکه محلی میتواند سیستم پیچیدهای از کابلکشی باشد که باید تمام اجزای شبکه را مرتبط با هم نگه دارد. آشنایی با انواع کابلها، کاربرد آنها و درک تفاوت پچ کورد و کابل شبکه میتواند در انتخاب نوع کابل مناسب برای شبکه کامپیوتریتان بسیار مفید باشد. باید وسعت، پهنای باند، هدف و تجهیزات موردنیاز شبکه را بررسی کرده و متناسب با آن سیستم کابلکشی مقرون به صرفه آن را انتخاب کنید. توصیه میشود برای افزایش عملکرد شبکه از جدیدترین نسخههای انواع کابلها استفاده شود. هر نوع کابلی میتواند معایب و محاسنی داشته باشد که باتوجهبه موقعیت شبکه میتوانند مورد استفاده قرار گیرند.
